Close To You (Michael Prins)

Close To You - Michael Prins

1. I didn’t change my name for good luck, it just happened to be mine

2. Didn’t ask for any reason or any of your time
3. I don’t need your advertising, I don’t seek for diamond eyes
4. I don’t fit in your perfection, I don’t fit into your lie

5. But to you my darling, for you I would truly sing

6. For you my crazy babe, I would do just anything
7. Just to get close to you
 
8. And the other night you made me dance but now I act insane
9. I try to find a reason and I try not te be strange
10. And I think that it’s funny cause I’m nowhere near like you
11. You made of me a villain, oh but maybe that’s more true
 
12. And I’m searching for my pride again
13. As I’m haunting for your eyes again
14. But you’re nowhere to be found tonight
15. Still I wait in every morning light
16. So until that day is mine
 
17. So is it me the one who is out of sight, am I running out of time
18. Do you want to see me prisoned, yet to guard you through the night
19. Is your vision to be safe and told that everything’s alright
20. When the whole goddamn world knows about the danger of this tide
21. Well then I would come back to you, yes I would come back to you
22. Knowing you would walk away, knowing you would walk away
23. So until that day is mine
 
24. And then you might not well remember me, or act like you’re surprised
25. When everyone’s surrounding you, but darling that don’t mind
26. Just turn around and look at me when you pass me in the aisle
27. I still hold a thousand doors for you, just to talk to you so I could get close to you
28. And why won’t you see me through
29. Knowing I would never leave
30. Knowing I would never leave
 
31. So until that day is mine, darling I would wait for you
32. I would wait for you, I would wait for you
33. And why won’t you see me through, I would wait for you
34. Darling I would wait for you, my love
35. My love, why won’t you see me through
36. That darling I would wait for you
 
Dicht bij jou – Michael Prins

1. Ik heb mijn naam niet veranderd voor geluk, het bleek die van mij te zijn

2. Ik heb niet gevraag om redenen, of om je tijd
3. Ik heb je reclame niet nodig, ik zoek niet naar diamanten ogen
4. Ik pas niet in jouw perfectie, ik pas niet in je leugen
 
5. Maar tegen jou mijn lieveling, voor jou zou ik oprecht zingen
6. Voor jou mijn gekke schat, zal ik alles doen
7. Om maar dicht bij jou te zijn
 
8. Die ene nacht liet je me dansen, maar nu doe ik krankzinnig
9. Ik probeer een reden te vinden en probeer niet raar te doen
10. En ik denk dat dit een grappig geval is, want ik ben in de verste verte niet zoals jij
11. Je maakt een schurk van me, maar misschien zit daar meer waarheid in
 
12. En ik zoek weer naar mijn trots.
13. Terwijl ik weer op zoek ben naar jouw ogen
14. Maar vanavond ben je nergens te vinden
15. Toch wacht ik in elk ochtendlicht
16. Totdat die dag van mij is
 
17. Dus ben ik degene die uit het zicht is, is mijn tijd bijna op
18. Wil je me gevangen zien, doch om je te begeleiden door de nacht
19. Is je droombeeld om veilig te zijn en om verteld te worden dat alles goed is
20. Terwijl godverdomme de hele wereld weet van het gevaar van deze vloed
21. Nou dan zal ik naar je terugkeren, ja ik zal naar je terugkeren
22. Alwetend dat je weg zal lopen, alwetend dat je weg zal lopen
23. Totdat die dag van mij is
 
24. En dan kan het zijn dat je mij niet goed herinnerd, of dat je net doet alsof je verrast bent
25. Als iedereen jou omringd, maar schat dat maakt helemaal niet uit.
26. Draai je maar om en kijk naar mij terwijl je naar het altaar loopt.
27. Ik zou duizenden deuren openen voor jou, alleen om met je te kunnen praten en dichter bij jou te kunnen zijn.
28. En waarom duw je me weg
29. wetend dat ik je nooit zal verlaten.
30. wetend dat ik je nooit zal verlaten.
 
31. Dus totdat die dag van mij is zal ik op je wachten schat.
32. Ik zal op je wachten, ik zal op je wachten.
33. Waarom duw je me weg, ik zal op je wachten.
34. Schat, ik zal op je wachten, lieveling.
35. Lieveling, waarom duw je me telkens weg
36. wetend dat ik op je zal wachten. 

Biografie & Bibliografie (Anna Enquist)

Biografie
Anna Enquist is het pseudonym van de Nederlandse schrijfster Christa Widlund-Boer. Zij is geboren op 19 juli 1945, net na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Enquist eerste boek was een poëziebundel, Soldatenliederen.  Deze bundel verscheen in 1991. Enquist was dus al 46 jaar oud toen haar eerste boek uitkwam. In 1994 verscheen haar eerste roman, Het Meesterstuk. Enquist heeft na het gymnasium gekozen voor de studie psychologie. Zij is ook docent geweest in dit vak. Verder heeft ze  piano en cello gestudeerd aan het conservatorium. Haar eerste boek werd bekroond met de Debutantenprijs. Muziek en psychologie vind je veel terug in haar werk. Enquist trouwde in 2001 en heeft twee kinderen. Haar dochter Margit is op 27 jarige leeftijd omgekomen bij een verkeersongeluk met een vrachtwagen. Deze vrachtwagen had geen dodehoekspiegel. Enquist heeft er na dit ongeluk voor gezorgd dat dit verplicht werd. Verschillende gedichtenbundels en romans geschreven door Enquist zijn vertaald. De schrijfster heeft vele literaire prijzen gewonnen, waaronder de C.Buddinghprijs, de Europese Literaire Prijs, de Trouw Publieksprijs en de  Taalunie Toneelschrijfprijs. In veel van Enquist’s boeken spelen vrouwen een belangrijke rol. Dit is ook het geval in De thuiskomst. In een interview zegt Enquist hierover dat zij deze roman heeft geschreven als afleiding, toen haar dochter was overleden. Opvallend in dit boek is dat de hoofdpersoon al haar zes kinderen verliest, maar het meest rouwt om de dood van haar enige dochter Elly. Of dit, net als de rest van het verhaal is gebaseerd op historische feiten of een verzinsel is van de schrijfster is niet bekend.

Bibliografie

·         Soldatenliederen (1991, poëzie)
·         Jachtscènes (1992, poëzie)
·         Een nieuw afscheid (1994, poëzie)
·         Het meesterstuk (1994, roman)
·         Klaarlichte dag (1996, poëzie)
·         Het Geheim (1997, roman)
·         De kwetsuur (1999, verhalen)
·         De gedichten 1991-2000 (2000)
·         De tweede helft (2000, poëzie)
·         Hier was vuur (2002, poëzie)
·         De ijsdragers (2002), boekenweekgeschenk
·         De sprong (2003), vijf monologen, oorspronkelijk voor toneel geschreven; enkele werden uitgevoerd.
·         De tussentijd (2004, poëzie)
·         De thuiskomst (2005, roman)
·         Alle gedichten (2005, poëzie, bundeling van Soldatenliederen, Jachtscènes, Een nieuw afscheid, Klaarlichte dag, De tweede helft en De tussentijd)
·         Lawines van steen (2006, theatermonologen met Sergej Prokofjevs zesde sonate voor piano, voor het stuk Lazarus-een Rotterdamse anthologie (2001). Begeleid door Ivo Janssen op piano)
·         Mei (2007, novelle)
·         Contrapunt (2008, roman)
·         Nieuws van nergens (2010, poëzie)
·         ALT (2010)
·         Twaalf keer tucht (2011, verhalen)
·         De Verdovers (2011, roman)
·         Een Kooi van Klank (2013), poëziegeschenk

De thuiskomst (Anna Enquist)

De thuiskomst is een historische roman geschreven door de Nederlandse schrijfster Anna Enquist. Dit verhaal is gebaseerd op werkelijke gebeurtenissen. Het boek gaat over Elisabeth Batts, de echtgenote van wereldreiziger James Cook. Elisabeth is de meeste tijd alleen thuis met haar kinderen terwijl haar man op zee is. Het verhaal begint in Mile End, Engeland, in 1775.  Voor zijn eerste wereldreis krijgen James en Elisabeth drie kinderen, Jamie, Nat en Elly. Als James vertrekt, is Elisabeth zwanger van de vierde, Joseph. Joseph sterft als baby aan koorts. Nog voordat James terugkomt gaat ook enige dochter Elly dood. Zij wordt doodgetrapt door een paard terwijl ze buiten speelt. Als James voor de tweede keer op reis gaat is Elisabeth opnieuw zwanger. Ook deze baby George sterft voordat James terug is.  Dan komt James voor langere tijd naar huis, zo lijkt het tenminste. Elisabeth hoopt zelfs dat hij bij haar blijft en niet meer gaat varen. Elisabeth wordt opnieuw zwanger en Benny wordt geboren. Eigenlijk heet Benny Hugh, vernoemd naar Hugh Palliser, een goede vriend van James. Maar Elisabeth voelt zich aangetrokken tot deze vriend, en vindt en daarom moeilijk om deze naam te gebruiken voor haar zoon. James gaat toch weer varen. Tijdens deze reis overlijdt hij. Daarna sterft Elisabeths zoon Nathaniel. Nathaniel hield meer van muziek dan van het beroep zeevaarder. Hij voelt het echter als een plicht om zijn vader en oudere broer Jamie achterna te gaan. Hij  komt om bij een storm op zee. Benny studeert theologie, hij wil dominee worden. Hij sterft aan koorts. Tenslotte sterft ook Elisabeths oudste en enig overgebleven zoon Jamie. Hij wordt beroofd en vermoord als hij onderweg terug is naar zijn schip na de begrafenis van Benny. Als Hugh Palliser stervende is, schrijft hij Elisabeth een brief waarin hij zijn gevoel voor haar uit. Hij legt haar in deze brief ook uit hoe haar man Jamie is vermoord.

Het idee voor deze roman ontstond toen de Anna Enquist een museum over James Cook bezocht in Whitby, Engeland. Zij heeft jarenlang onderzoek gedaan naar deze ontdekkingreiziger.  De schepen en reizen zoals deze in het boek staan zijn werkelijkheid. Ook de volgorde van de geboortes en namen van zijn kinderen komen overeen. Het verhaal is dus waar gebeurd. Alleen de gevoelens en emoties zijn verzonnen. Het is bijzonder dat de schrijfster niet hem, maar zijn vrouw Elisabeth heeft uitgekozen als hoofdpersoon van haar boek. Haar reden hiervoor is, dat er niet zoveel bekend was over Elisabeth. De schrijfster kon dus haar gang gaan met gevoelens en gedachtes van Elisabeth. Hoewel James werkelijk op Hawai is overleden, is de manier waarop dit is gebeurd verzonnen door de schrijfster. De schrijfster heeft zelf bedacht dat James zich heeft laten vermoorden. De mening van verschillende onderzoekers loopt hierover uiteen.

De structuur van het boek is chronologisch.  Wel is er soms ineens een flashback. Je hebt dan als lezer niet altijd meteen door in welke tijd je ‘bent’. Pas als je doorleest, wordt het weer duidelijk en kan je het verhaal weer oppakken.

Als je het boek leest, heb je het gevoel werkelijk een paar eeuwen terug te zijn in de tijd. Je ziet het koude, kille huis voor je waar Elisabeth haar dagen doorbrengt. De tuin, het bankje, de kleding die zij draagt, het wordt zo beschreven dat je geen moeite hoeft te doen om je in te leven. Elisabeth is erg eenzaam. Vooral na de dood van Elly en Nathaniel voel je haar pijn.  Dit is heel mooi beschreven, waardoor je je zelf ook treurig voelt tijdens het lezen. Als Elisabeth zich schuldig voelt over de dood van Elly en George en niet weet hoe zij dit aan James moet vertellen, leef je als lezer erg met haar mee. Wat zal James zeggen, hoe zal hij reageren als hij merkt dat er weer een kind is overleden? Wel wordt het verhaal zo gedetailleerd verteld, dat het soms erg saai is. De schrijfster zegt in een interview dat zij zelf nooit een verhaal zou verzinnen waarin alle zes kinderen overlijden. Dit is een historisch feit en moest dus in het boek worden verwerkt. De dood van de laatste twee kinderen van Elisabeth, Benny en Jamie, wordt wel erg snel beschreven. Je krijgt als lezer het gevoel dat het verhaal snel afgemaakt moet worden, alsof er een tekort is aan aantal bladzijdes waardoor hier maar weinig zinnen aan kunnen worden besteed. Het valt trouwens op dat Elisabeth bij de dood van sommige kinderen veel verdrietiger is dan bij de dood van de andere.

Het boek eindigt als Elisabeth een oude vrouw is. Zij verbrandt alle brieven in haar tuin. Je voelt als schrijver de rust die zij heeft. Het verhaal wordt hierdoor afgerond. Je kunt het boek wegleggen met een goed gevoel.