Biografie & Bibliografie (Marion Bloem)

Marion Bloem is geboren op 24 augustus 1952 te Arnhem. Ze is de tweede dochter van haar Indische ouders, Jacqueline Melanie Bloem-Kouthoofd en Eugène Alexander Bloem. Bloems ouders zijn Indiërs die in 1950 geïmmigreerd zijn naar Nederland. Indië, zo werd Indonesië vroeger genoemd, was een kolonie van Nederland. In 1948 werd Indië onafhankelijk. Haar ouders moesten kiezen of ze in Indonesië wilden blijven wonen of naar Nederland wilden emigreren. Vele Indonesiërs accepteerden mensen met een Nederlandse opvoeding en manier van denken niet. Bovendien had Marions vader in de onafhankelijkheidsoorlog aan de kant van de Nederlanders gevochten tegen de Indonesiërs. Vooral Marion’s moeder wilde naar Nederland gaan, ze voelde zich niet meer veilig in Indonesië.

Marion leefde met haar ouders in verschillende pensions. Ze moesten vaak verhuizen naar een ander pension. Uiteindelijk kregen ze in Soesterberg een huurwoning toegewezen. In dit huis is Marions broertje geboren.

Voor Marion Bloem stond het al lang vast dat ze schrijfster zou worden. Maar haar moeder vond het belangrijk dat ze verder studeerde en een diploma zou halen. Dus ging ze in Utrecht klinische psychologie studeren. In 1971 trouwden Marion en Ivan. Ivan Wolffers is een arts en een schrijver. Samen hebben ze een zoon gekregen op 11 februari 1973 genaamd Kaja. Inmiddels is Bloem oma van Kaja’s dochters en van de twee kinderen van haar echtgenote. In 1978 is ze afgestudeerd als klinisch psychologe te Utrecht.

Na haar studie vroeg een uitgever haar of ze een boekje wou maken over menstruatie voor meisjes. Marion vond dat je de gevoelens die dit onderwerp teweegbrengen beter kan uiten via een filmpje. Met haar eigen geld maakte ze ‘Feest’. Het werd een groot succes. Van het geld dat ze kreeg voor Feest maakte ze een volgende film Buitenspel. Hierna maakte ze nog een aantal andere korte films: Aanraken, Nieuwsgierig en Borsten. De films waren bedoeld voor kinderen van 12-14 jaar. Ook in het buitenland werden deze films goed ontvangen. In 1980 schreef Maion samen met haar echtgenote Ivan Hyperventilatie. Toen dit boek af was, besloot ze dat ze alleen nog maar fantasie verhalen wou schrijven en geen voorlichtingsboekjes meer. De jeugdboekjes ‘Waar schuil je als het regent’ en ‘De geheime plek’ zijn vrij autobiografisch, ook al zijn de hoofdpersonages Nederlandse meisjes. In ‘Matabiis’ de hoofdpersoon voor het eerst een Indisch meisje. Dit is een keerpunt in haar carrier. Marion besefte nu dat haar Indische achtergrond heel belangrijk is voor haar. Het Indisch zijn krijgt veel aandacht in verdere werken. Haar eerste roman voor volwassenen ‘Geen gewoon Indisch meisje’ komt dit tot uiting. In dezelfde periode maakt ze ook de documentaire ‘Het land van mijn ouders’. Door gesprekken met haar ouders probeert ze meer over haar achtergrond te begrijpen. Het boek en de documentaire worden door het publiek goed onthaald, het wordt een bestseller, Marion Bloem wordt bekend bij het publiek. Vele migranten herkennen hun situatie in de documentaire.

Marion Bloem schrijft en filmt over onderwerpen die zij belangrijk vindt. Ze verwerkt vele ervaringen in haar boeken. Ze vindt het heel belangrijk dat kinderen lezen. Daarom schrijft ze ook kinderboeken.

Voor verschillen filmproducties en boeken ontving ze enkele nominaties, mentions en prijzen: *De Kid-Screen Award 1987 voor haar muziekfilm ‘De Tovenaarsleerling’.

* De internationale Jenny Smelik IBBY-prijs en een mention van de Blaue Brillenschlange in Basel voor ‘Matabia’ (een jeugdroman).

*Voor haar gehele oeuvre ontving ze de Du Perron prijs.

* In augustus 1997 is haar roman ‘Mooie meisjesmond’ genomineerd voor de OK-Prijs, de Leidse Studenten Literatuurprijs.

 

Naast romans en verhalenbundels schrijft Marion ook vaak gedichten. Niet enkel Nederlandstalige gebieden tonen interesse in haar werk: een aantal van haar romans en kinderboeken zijn verschenen in het Duits, gedichten, verhalen en één roman in het Engels (voor de Verenigde staten), verhalen en gedichten in het Perzisch, en een jeugdroman in het Japans.

 

Vandaag is Marion Bloem druk investeerders aan het zoeken voor haar lange speelfilmproject Games4Girls naar haar gelijknamige roman die in februari 2001 verschenen is. Ze houdt zich als ondernemer van het multimedia bedrijf G4G in samenwerking met een team van jonge vrouwen bezig met de ontwikkeling van Xohra.nl. (* Zie bespreking Games4Girles)

 

Naast schrijven houdt ze ook van schilderen en beeldhouwen. Dit gebruikt ze om op een andere wijze aan te tonen dat de mensen toleranter moeten. Reizen is ook een passie van haar ze reisde al de hele wereld rond. Marion bloem is een erg actieve vrouw.

 

Overzicht literatuur

Romans

• Geen gewoon Indisch meisje 1983,
• Lange reizen korte liefdes 1987,
• Rio 1987,
• Vaders van betekenis 1989,
• De honden van Slipi 1992,
• De leugen van kaketoe 1993,
• Mooie meisjesmond 1997,
• Ver van familie 1999,
• Games4Girls 2001

 

Novellen

• Meisjes vechten niet 1988,
• De smaak van het onbekende 1995,

 Verhalenbundels

• Vliegers onder het matras 1990,
• Muggen mensen olifanten 1995

 Jeugdromans

• Dotje gaat met de lift 1975,
• Feest 1975,
• Is pappa te dik? 1975,
• Jaap let op de tas 1975,
• Joop speelt met een bal 1975,
• Mieke wil een peer 1975,
• Het plan van Marjan 1975,
• Een vrouw van sneeuw 1975,
• Waar schuil je als het regent 1978,
• De geheime plek 1980,
• Matabi 1981,
• Kermis achter de kerk 1984,
• Klein maar sterk 1985,
• Brieven van Souad 1986,
• De droom van de magere tijger oktober 1996